สายหยุด
สายหยุดผุดกลิ่นฟุ้ง ยวนใจ เจ้าเอย
เผลอจิตคิดไปไกล รุ่มร้อน
สาวงามหนึ่งไฉน คอยอยู่ กันนา
เพียงแค่มโนซ้อน ใช่เจ้า เยาวมาลย์
หอมเย็นเพียงค่ำเช้า แปลกใจ
สายเล่าเบาหยุดไป ฟุ้งซ่าน
กังวลเผื่อมีใคร นำฝ่า พาจร
อกพี่สั่นสะท้าน หวั่นน้อง บ่คืน
Tawat
Lim, June3, 2016
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น